Akılsız kişiye açık mektup

Onunla üst geçidin altından yürüyüp yaya geçidinin olduğu yere  geldin. O sırada yayalara kırmızı ışık yanıyordu ve önünden süratle araçlar geçiyordu. Ben ve birkaç kişi yeşil ışığın yanmasını bekliyorduk. Ama sen, arabaların geçişi azalınca, kırmızı ışık yanmaya devam ettiği halde, çocuğun elinden tutarak  gidiş –geliş yolunu dikine geçtin.

Sen bunu yapınca, ben ve durakta yeşil ışığı bekleyenler arkandan çok güzel ! sözler söyledik.

Elinden tuttuğun çocuk ana okuluna veya ilkokula gidiyordur. Ana okulunda bile oyuncaklar yoluyla trafik işaretlerine uymanın ne kadar önemli olduğu öğretilmiyor mu? Yani o öğreniyor ama sen bu konuda onun gerisindesin.

Senin bu yaptığın aile içi eğitimin ne kadar önemli olduğunu ortaya koyuyor. Çocuk denilen varlık sesin yanı sıra çevresindeki görüntüleri de kaydeden video cihazı gibidir. Kaydettiklerini sonradan uygular. Bu yetenekle duyduğu kelimeleri kullanarak konuşmaya başlar. Çocuk evde gördüğü  ile okulda öğretilen davranışlar yüzünden, burada olduğu gibi ikilemler içinde kalmamalıdır. Kalırsa doğru olanı bulamaz ve uygulayamaz. Bu nedenle çocukları okula başlayan ana- babalar kendi yanlışlarını görmeli ve onları ortadan kaldırmaya çalışmalıdır. Bunun için yapılacak en uygun davranış okuldaki çocuğun öğrendiklerini dinlemek, bunları kendilerinin yanlışları açısından değerlendirmek ve onların öğrendiklerinin aksi davranışlarda bulunmamaktır. Okulda yanlış kabul edilen davranış, evde veya bu örnekte olduğu gibi sokakta doğru olmamalıdır.

Şimdi bu çocuk senin yaptığın ile öğretmenlerinin söylediği arasında kalmayacak mı?

Bu bağlamda senin davranışının normal olduğunu kabul ederse yaya geçitlerinde yeşil ışığı önemsemeyecektir. Bu önemsememeyi alışkanlık haline getirecek, çocukluk devresini aştığında bile bundan kurtulamayacaktır. Böyle olacağı zaten senin davranışından da belli değil mi?  Ve bir gün ona, yaya geçidinde  araç çarparsa sorumlusu kesinlikle sen olacaksın.

Bu hiç aklına geldi mi? Akılsız kişi …