Geçtiğimiz aylarda Bakü’de yaşayan eski bir tanıdığımın, sosyal medya üzerinden bir engelli ziyareti fotoğrafına ve paylaşımına rast geldim. Mesaj çektim ve durumu sordum. O da bana içtenlikle konuyu ve ailenin durumunu aktardı. Haber yapabilmek için aileden gerekli sorularla bilgileri aldım. Bu konuyu ve genç bir delikanlı olan Niyameddin’in kısa hikayesini sizinle paylaşmak istedim.

Niyameddin isimli bu kardeşimiz 2001 yılında doğmuş. Azerbaycan Masallı Rayonunda yani ilçesinde yaşıyor. 10 yaşına kadar yürümüş. Sonradan ayakları tutulmuş. Maddi yetersizlikler, bilgisizlik sebebiyle sağlıklı bir tedavi süreci yaşayamamış. Okulu da bırakmış. Ailevi kayıplar da tuzu biberi olmuş. Hastalığına miopatiya ve buna bağlı adalelerde güç kaybı, omurilik eğriliği teşhisi konmuş bayağı süre önce. Nefes almakda zorlanıyor. Babası kendine kast ederek ölmüş. Annesi ve teyzesi var sadece. Onlarla yaşıyor. Devletten gelirleri sadece 110 manat (220 Tl). Azerbaycan’da çok iyi doktorlar olduğunu duyuyorum ancak maddi imkansızlıklar ve ellerinden tutacak bir oluşum olmadığından küçük bir köyde kendi başlarına yaşamlarını sürdürüyorlar. Sosyal devlet olgusu maalesef tüm dünyada sorun olmaya devam ediyor özellikle gelişmekte olan ülkelerde.

Temmuz başlarında gitmeyi planladığım Azerbaycan seyahatimde Masallı’ya gidip köyünde kendisini eli dolu olarak ziyaret etmek ve kalbine dokunmak istiyorum. Okula gidemiyor, dışarı çıkamıyor, sandalyesi, uygun yatağı dahi yok. Araştırtıyorum iyi bir ortopedi ve beyin cerrahı iki doktor gözetiminde muayene, emar, tomografi, film ve tüm tetkiklerini yaptırmak istiyorum. Ailemizin ilk muayene ve tetkikler için Bakü'de kalacak yer masrafları da gerekecek. Azerbaycan manat para birimini kullanmakta ve oldukça pahalı yaşam şartları var. 2.2 tl 1 manat olarak söyleyebilirim. İlk süreç tam teşekküllü bir teşhis ve tedavi planı, çokta büyük, desteklenemeyecek rakamlara çıkacağını zannetmiyorum. Tüm sonuçlara göre ameliyat mı? Başka bir yol mu? Doktorların çizeceği yola göre sonraki adımı düşüneceğim. Bu hikayeye Bakülü bir arkadaşımın, kardeşimizin doğum  gününde bir pasta alarak fakirhaneyi ziyaretini paylaşmasıyla haberdar olduğum ve içime dokunan bir duyguyla temiz kalple yola çıkılmış bir başlangıç hikayesi olarak görüyorum. Umarım Azerbaycan ziyaretimde görüşeceğim iyi kalpli insanlarla ve gitmeden Türkiye’den görüşeceğim insanlarla Niyamettin’in ihtiyacı olan tam teşhis ve tedavinin yolunu açacağız.

Sağlıcakla ve iyilikle kalınız!

Haber: Veysel Kavrayan