Özbekistan/Taşkent'te birçok kere yaşanmış ve yaşatılmış acılarla dolu katliamlar yapılmıştır. Bu acılardan sadece bir unutulmaz örneğini İbrahim Hakimzade beyin ağzından nakledelim.
O zamanlar boylu poslu, genç, zıpkın gibi bir delikanlıyım.
70 kg. luk un çuvalını tuttuğum gibi atardım sırtıma.
Gelecek olanlara karşı hazırlık yaptık. Odunlar, taşlar, kürekler, elimize ne geçerse hazırladık.
İlk tren geldiğinde elimizde taşlar ve sopalar hazır bekliyorduk.
Tren durdu...
Kapılar açıldı...
İçinden inen kadınları gördüm.
Bazılarının kucaklarında bebekleri ölmüştü, fakat ölüsünü de kucağından bırakmıyorlardı. Erkekler yoktu. çocuklar, yaşlılar, ve kadınlar vardı.
Trenden inenler yarı baygın, aç, susuz, bitkin bir halde yere yığılıp kalıyorlardı.
Utandık...
Çok utandık...
Elimizdeki taşları yere bırakıp sakladık.
Rus askerlerin tüfek dipçiklerine rağmen, bazılarımız su vermeye çalıştık, bazılarımız bayılanları kaldırmaya çalıştık.
Etraftaki Ruslar yardım ettiğimiz için bizleri ve trenden inen bu perişan insanları Yuhluyorlardı.
İşte o zaman anladım ki, Ruslar bizi günlerce dolduruşa getirmiş, sürgün ettiği bu insanlara vatan haini damgasını vurmuşlardı.
Trenler peş peşe gelmeye başladı ve ben bu sahneyi defalarca yaşadım.
Kucaklarında ölü bebekleri ile trenden inen yarı baygın feryat eden kadınları ömrümün sonuna kadar unutamam.
Özbek dili konuşmasalar da konuştukları dil Türkçeydi ve onları anlıyorduk.
Sonra bu insanların Kırım Tatar Türkleri olduklarını öğrendik.
Ruslar tarafından bizlere vatan haini olarak anlatılan bu insanları taşlamak, yuhlamak için gittiğimiz tren istasyonundan toplayıp evlerimizde, sofralarımızda misafir ettik.
O yıllarda sadece ben, 13 küçük çocuğu annesinin kucağından alıp mezara koydum.
Bizler 50 yıl Kırım Tatar Türkleri ile aynı yerde yaşadık.
Ne hainliklerini, ne ihanetlerini, nede bir kötülüklerini görmedik. Aksine çok saygılı ve iyi insanlardı.
Ama Ruslardan bütün hainliği, ihaneti, kötülüğü gördük.
İbraim Hakimzade
Özbekistan / Taşkent
**
Tabi ki Rusların bu hainliği ve emperyalist emelleri birçok yerde insan katliamına sebep olmuştur.
Azerbaycan'da 1918 de ve 1992-1994 tarihlerinde ve diğer zamanlarda Ermenilere verdikleri destekle binlerce insanı katletmişlerdir.
Bu katliamlardan bütün Türk boyları unutulmayacak derecede paylarını almışlardır. Yerlerinden, yurtlarından Sibirya'ya sürgün edilerek toplu kıyıma tabi tutulmuşlardır.
Tatarlı, Çerkezler ve diğer Türk boyları perişan edildiler.
İbrahim Hakimzade kanayan ve unutulmayan yaşanmış bir yara hikayesi ile acıları
hatırlatmasından ders çıkarmamız gerekiyor
Kendisine teşekkür ediyorum.