24 Kasım, 11 Kasım 1928 günü Bakanlar Kurulunca verilen “Millet Mektepleri Başöğretmenliği” ünvanını Atatürk’ün kabul ettiği gündür. Ata'mızın yüzüncü doğum yıldönümünün kutlandığı 1981 yılında, 24 Kasım'ın her yıl Öğretmenler Günü olarak kutlanmasına karar verildi.

Çağdaşlaşmanın, modernleşmenin, kalkınmış ve mutlu bir toplum olmanın yolu şüphesiz ki eğitimden geçmektedir. Günümüz devletleri yurttaşlarını mutlu kılmak için eğitime büyük bir önem vermekte, sahip oldukları kaynakların önemli bir bölümünü bu alanda değerlendirmeyi yeğlemektedirler. Doğrusu budur.

Ülkemizin bu anlayış ve uygulama zorunluluğundan soyutlanamayacağı gerçeğinden hareketle, henüz Ulusal Kurtuluş Savaşı devam ederken, Büyük Atatürk’ün eğitim konusunu sürekli gündemde tuttuğu ve savaş sonrası kurduğu Türkiye Cumhuriyeti’nin temelinin “kültür” olduğunu her tarafa ilân ettiğini biliyoruz. Yine onun “Eğitimdir ki bir ulusu şanlı, hür ve bağımsız kılar. Eğitim ve eğitimciden yoksun bir ulus, henüz ulus olma kimliğini kazanamamıştır.” sözleri eğitim, eğitimci ve eğitim kurumlarına verdiği önemi göstermektedir.

Bu gün en büyük davamız, yine eğitimdir. Sürekli değişen, gelişen bilimsel ve teknolojik alandaki yeniliklere ayak uydurabilmemizin tek yolu eğitimden geçmektedir. Öyleyse nasıl bir eğitim ve nasıl bir insan modeli?

Öğrencilerimizin kendi ilgi, istek ve yetenekleri doğrultusunda kendilerini yetiştirmelerine olanak tanıyan; demokratik, lâik, çağdaş, bilimsel bir eğitim…
Millî, manevî, insanî, ahlâkî ve kültürel değerlerimizi içtenlikle benimseyen, bunları geliştiren ve koruyan; Atatürk ilke ve devrimlerine bağlı; ailesini, ulusunu ve vatanını gönülden seven ve bunları yüceltmek için sürekli çaba harcayan; Türkiye Cumhuriyeti’nin vatandaşı olmaktan gurur duyan ve bu ülkeye hizmeti en büyük erdem sayan; din, dil, ırk, cinsiyet ayrımı yapmaksızın bütün insanların haklarına, düşüncelerine ve inançlarına saygı duyan; zihinsel, bedensel, ruhsal ve duygusal yönden sağlıklı; kendisiyle ve toplumla barışık; kendine saygı ve güven duyan; emeğe değer veren; özgür ve bilimsel düşünceye, geniş dünya görüşüne sahip; grupla çalışma alışkanlığı kazanmış; ihtiyaç duyduğu bilgi kaynaklarına ulaşabilen ve öğrenmeye yaşam boyu devam eden süreç hâline getirmiş bir insan tipi yetiştirmek, en büyük ödevimiz olmalıdır.

Bu ödevimizde başarıyı yakalamamız, ancak öğretmenlerimizle mümkün olacaktır. Nitelikli öğretmen yetiştirme politikalarıyla temellendirilmesi gereken ülkemizin eğitim sürecinin öğretmenlerimize yönelik diğer önlemlerini ise ekonomik, özlük, mesleki, sosyal ve sendikal sorunlarından arındırılmış bir eğitim ortamı sunmakla gerçekleştirmiş olabileceğiz. Böylesine bir ortam herşeyden önce öğretmenlerimize moral-motivasyon aşılalayacak ve sinerjilerini arttırarak mesleklerinde çok daha verimli olmalarını sağlayacaktır.

Sevgili öğretmenlerimize görevlerindeki özverili çalışmaları nedeniyle teşekkürlerimizi sunuyor; günlerini en içten duygularımızla kutluyoruz...