Aslen Almanya doğumlu olan modacı ve terzi Şerife Doğancı (58), iddiaya göre Gebze’de birlikte yaşadığı kızı tarafından sokağa terk edildi. Kısa bir süre yıkık halde bulunan gecekonduda ikamet eden Doğancı, kirasını ödeyemediği için ev sahibi tarafından kapı dışarı edildi. Atıldığı evin önünde kaldırımda uzun bir süre yaşayan Doğancı, vatandaşların yiyecek ve su yardımıyla hayatta kalmaya çalıştı.  Şerife Doğan’ın iddiasına göre kızı tarafından Muğla’nın Fethiye ilçesine götürüldü. Doğancı kendini yine sokakta buldu.

Kendisine bakmak istemeyen kızı tarafından Muğla'nın Fethiye İlçesi'ne bırakılan Şerife Doğancı, 20 gün boyunca Atatürk Caddesi'ndeki banka şubesi yanında kaldırımda yattı. Doğancı, havanın soğumaya başlamasıyla Çarşı Caddesi'nde eğlence mekanlarının depo olarak kullandığı harabe eve sığındı.Yürüteç yardımıyla yürüyebilen Doğancı, Almanya'da 17 yıl kaldıktan sonra evlenerek Türkiye'ye yerleştiğini söyledi. Yaklaşık 10 yıl önce eşinden ayrıldığını anlatan 3 çocuk annesi Şerife Doğancı, çocuklarının kendisine bakmak istemediğini vurguladı. 2 yıl önce Trabzon'da bir huzurevine yerleştirildiğini kaydeden Şerife Doğancı, bakım şartlarının kötü olması nedeniyle 1.5 yıl sonra ayrıldığını belirtti.

Yeniden huzurevine dönmek istemediğini söyleyen Şerife Doğancı, şimdi Fethiye sokaklarında mendil satarak para kazanmaya çalışıyor. Trabzon'daki huzurevi tecrübesinden dolayı Fethiye Belediyesi'nin huzurevine yerleştirme talebini reddeden Doğancı, tek isteğinin tek göz bir oda olduğunu anlattı. Sosyal güvencesi olmadığını kaydeden Doğancı, şöyle dedi: "Gebze'deki kızım da bana bakmak istemedi. 'Havalar daha sıcak' diye Fethiye'ye getirip bir parka bıraktı. Önce bir süre bankanın yanında kaldırımda yattım. Yağmurlar başlayınca bu depoya sığındım. İnsanlara yalvarıyorum, kimse mendil almıyor. Almancam var. Almanlar bana daha çok acıyor. Trabzon'da huzurevinde kaldım. Çok kötü bir ortamdı. Birkaç kişi aynı odada kalıyorduk. Yaşlılık farklı sorunlar getiriyor. Biri yemek yerken, biri istifra ediyordu. Bakıcıların davranışları da buna eklenince dayanılmaz bir ortam oluyor. Şimdi huzurevine dönmek istemiyorum. Tek isteğim tek göz bir oda. Bana bu konuda yardımcı olacak bir hayırsever varsa minnettar olurum."