Modern Türkiye Cumhuriyetinin kurulması, 19 Mayıs, 30 Ağustos ve nihayet 24 Temmuz 1923 te imzalanan Lozan Antlaşması sonrası yanmış, yıkılmış ANADOLU’DA, ümmetçi anlayışın hâkim olduğu ve nüfusu 11 milyonlara dayanan Feodal bir yapının üzerine inşa edilmiştir.

Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK, 29 Ekim 1923 de Cumhuriyeti ilan ederken, en az cephedeki kadar zorlu ve çetin bir savaşın daha kendisini beklediğini biliyordu.

Arkadaşlar, okuryazar oranının, % 6-7 lerde olduğu,   tüm imkânlarını ve genç nüfusunu savaşta yitirmiş, cehaletin, yokluğun ve yoksulluğun hâkim olduğu bir toplum düşünün. Sermayesi, Fabrikası, İşvereni, İşçisi, Mühendisi, Doktoru, öğretmeni, İthalatçısı, İhracatçısı olmayan, Barajları, Elektriği, Üniversitesi, Hastanesi olmayan,  yokluklar ve imkânsızlıklarla kuşatılmış bir toplumun çaresizliğini düşünün. Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK gibi bir dâhinin dışında hiçbir şeyi olmayan bir toplum düşünün.   

İşte yüzyılların dâhisi, devrimcisi Cumhuriyetin ilanını takip eden ve ömrünün son 15 senesini kapsayan o kısacık dönemde yaptıkları yüz yıllara sığdırılamayacak kadar büyüktür.

Bu dönem, batının dahi, çok sonraları tanışacağı pek çok devrimlerin ve atılımların gerçekleştiği dönemdir. Yine, Köy eğitmen kursları, Kamu yatırımları,  Devlet demir yolları, Tersaneler, Uçak ve motor fabrikaları, Şeker, Cam, Kâğıt, Çimento ve Mensucat fabrikaları, Bankalar, Üniversiteler, Tarım satış kooperatifleri, Toprak mahsulleri ofisi,   Türk tarih kurumu, Türk dil kurumu ve bugün dahi sata sata bitiremedikleri pek çok ekonomik, sosyal ve kültürel yatırımların hayata geçirildiği dönemdir.   

Başı dik ve onurlu birer yurttaş olarak yaşıyorsak, neye ve nelere sahipsek, başta ATATÜRK olmak üzere, Cumhuriyete ve onun aydınlık ve bilimsel felsefesine borçlu olduğumuz unutulmamalıdır.

Arkadaşlar, kazanılmış olan tüm bu zaferlere rağmen, yapılmış olan onca devrimlere ve ekonomik atılımlara rağmen, bu gün içinde bulunduğumuz koşullar çok zor ve çetin koşullardır.

Ekonomik buhran, sosyal ve siyasal yozlaşma, beraberinde pek çok toplumsal olaylarında da fitilini ateşlemiştir. Peş peşe işlenen kadın ve çocuk cinayetleri, tecavüzleri, intiharlar,  iflasını isteyen yüzlerce işveren, cayır cayır yanan fabrikalar….Daha da önemlisi,

Bilimsel öğretiye dayalı ve Milli olması gereken eğitim sistemimizin, her geçen gün dogmatizmin bataklığına saplanması, Ülkemizi kasıp kavuran terör belası, her köşe başına kadar inmiş tarikat yuvaları, üniter yapımıza ve Laik demokratik düzene karşı açık ve örtülü saldırılar neyin habercisi?

Kurtuluş savaşımızın, Lozan’ın, Cumhuriyetin kahramanları, vatan haini ilan edilirken, Milli mücadeleye karşı çıkmış, ATATÜRK için ölüm fetvaları çıkarmış, keşke yunan galip gelseydi diyecek kadar alçalmış İngiliz ajanlarının vatansever ve kahraman ilan edilmeleri tesadüf müdür?

 Günümüz Türkiye’sinde, ÇANLAR KİMİN İÇİN ÇALIYOR

Tüm Ulusumuzun CUMHURİYET bayramı kutlu olsun.

Saygılarımla

Ahmet KAVAZ

Atatürkçü Düşünce Derneği İZMİT Şubesi