Her yeni bir gün yeni bir heyecan, yeni bir deneyim, yeni bir soluktur…
Lakin yaşamasını bilene, nefes almasını bilene hatta ve hatta konuşmasını, gezmesini, yemesinden gülmesine kadar…
Zaman hızlı akıyor hemde çok…
Hafızam beni yanıltmıyorsa 2009 yılıydı…
Kandıra’dan yeni gelmiş, üniversiteye(Koü Spor Bilimleri Fakültesi) başlamıştım…
İlk yazarlığa başladığım zamandı bu tarihler…
Hemde nerede biliyor musunuz?
Sanki duyuyor gibiyim sorumun cevabını…
Evet, çok uzatmadan teyit edelim o zaman; şuan yazımı okumak için tıklayarak girmiş olduğunuz gazetemiz; kocaelihaberci…
Yaklaşık 10 yıllık bir sürede neler gördüm neler…
Neler yaşadım neler…
Nelere şahit oldum nelere…
En güzeli ise kısa zamana çok güzel anılar sığdırdım…
Ve daha da güzeli; kafama koyduğum, yapmak istediğim tüm projeleri hayata geçirdim…
Tabi yaptım demekle de olmuyor!
Her yapılan çalışma, proje, istekler omuzlarıma yeni sorumluluklar, zorunluluklar, arzular, hedefler yükledi…
Şimdi ise daha çok çalışmalı, üretmeli ve kutsal bir görev olduğunu düşündüğüm ülkemize insan yetiştirmek adına çaba sarf etmeliyim, diye şartladım kendimi…
Şimdilik duygu ve düşüncelerime küçük bir virgül atalım…
Atalım ki; bir sonra ki yazıma da yer kalsın… :)
Sevgi ile kalın…