Belediye’nin borcunun 2024 Eylül ayında 8,8 milyar TL’ye ulaştığını belirten SGK, bu borçların tahsil ve takip sürecinin siyasi bir saldırı” olarak değerlendirilemeyeceğini vurguladı”. Ayrıca, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı’nın SGK ile rızaen bir anlaşmaya varıldığı yönündeki ifadesinin gerçeği yansıtmadığını ifade etti.

SGK’nın açıklaması her ne kadar teknik gibi görünse de, asıl sorunun siyasetin gölgesinde gizlendiği bir tablo ile karşı karşıyayız. Ankara Büyükşehir Belediyesi'nin CHP’li bir başkan tarafından yönetiliyor olması, sürecin işleyişi hakkında kaçınılmaz bir soru işareti yaratıyor: Eğer aynı borç, bir AKP belediyesi söz konusu olsaydı süreç yine böyle mi işleyecekti? SGK, hassasiyetini aynı şekilde gösterip aynı açıklamayı yapacak mıydı? Mansur Yavaş değil de Melih Gökçek’in görevde olduğu bir durumda, aynı prosedür bu titizlikle takip edilecek miydi? Kamuoyunun cevap aradığı asıl mesele işte budur.

Bu soruları sormak ve tartışmaya açmak, borç yükünü ve SGK’nın denetim işlevini küçümsemek anlamına gelmez. Tam tersine, meselenin özünde eşitlik, tarafsızlık ve kamu vicdanına uygun bir yönetim anlayışının olup olmadığını irdelemek gerekir. Herhangi bir kamu kurumunun, özellikle böylesi önemli bir finansal denetim ve tahsilat sürecinde her yönetimi eşit bir hassasiyetle ele alması, hukukun ve demokrasinin gereğidir. Fakat, kamu vicdanı bu açıklamanın ardındaki asıl motivasyonu sorgularken; benzer bir durumda farklı muamele ihtimali, kurumlara olan güveni zedeleyebilir.

Bugün SGK, Ankara Büyükşehir Belediyesi’ne olan yaklaşımında “tarafsız” olduğunu iddia edebilir; ama asıl tarafsızlık, bu tavrı her belediyeye karşı eşit mesafede durarak göstermektedir. Peki, gerçekten öyle mi?

Bu sorunun yanıtını kamu vicdanına bırakıyorum.