Tek Suçlu Küreselleşme Mi?

Küreselleşmenin etkileri;  sermaye sınır tanımaksızın serbest hareket ederken, emeğin aynı şartlarda olmaması, iş yasalarının ve çalışma koşullarının küresel boyut kazanamaması,

Az gelişmiş Ülkelerden gelen mültecilerin ucuz iş gücü olarak mavi yakalı çalışanların ekmeklerine ortak olması ve bu kesimin ulusal gelirden aldıkları payın gerilemesi, bunun sonucu ortaya çıkan yabancı düşmanlığı ve aşırı milliyetçiliğin gelişmesi,

Dünya’nın az gelişmiş Ülkelerinde  (çoğunluk coğrafyasında) zaten eskiden beri var olan ve bir türlü düzeltilemeyen gelir dağılımı bozukluğu, fırsat eşitliği sağlanamaması,

Bütün bu olumsuzlukların düzeltilmesi için bu gün neredeyse Dünya’nın tamamında bir karşı duruş sergileniyor.

Bu nasıl bir karşı duruş ve nihai amaç ne?

Demokrasinin iyi kötü uygulanabildiği Ülkelerde, seçimlerde alınan sonuçlar karşı duruşun mahiyetini açıklıyor:

SUÇLU KÜRESELLEŞME ve bunun alternatifi de içe kapanma, yabancı düşmanlığı, siyaseten giderek aşırı sağa yaklaşma ve seçimlerde bu anlayışın temsilcilerini göreve getirme.

Bu güne kadar gelişmenin motoru olarak batı Ülkelerinin önderliğinde hep küreselleşmenin nimetleri anlatılırken, yine bu Ülkelerdeki gelişmeler neticesi bu defa siyaseten tersi tercih edilir hale gelmeye başladı.

Niye?

Çünkü bu sanayileşmiş batılı Ülkelerin seçmenlerinin çoğunluğunu oluşturan orta sınıf mavi yakalı çalışanlar, önceden elde ettikleri avantajları yeni rekabet koşullarında sağlayamayınca, suçu küreselleşme de bulmaya başladılar ve siyasi tercihlerini tam tersi politikaları öneren aşırı sağcı, milliyetçi partilerden yana kullanmaya başladılar.

Acaba bu teşhis ve düzeltme talebi doğru adrese mi yapılmaktadır?

Örneğin; ABD. deki otomotiv sektöründe çalışanların,  işlerini daha ucuza çalışmayı kabul eden göçmen işçilere kaptırmış olması mı’dır esas problem, yoksa giderek daha az kol gücüne dayanır hale gelen yeni üretim sistemi’midir? (Robotların kullanılması, otomasyon vb. gibi)

Bu arada, gelişmişlik düzeyi daha geride olan Ülkelerin bazı aydınları, küreselleşmenin her anlamda (Düşünce hürriyeti, emeğin de serbest dolaşımı vs.) olabileceğini var sayarak yakın geçmişte savunmuşlar, bazen hiç hak etmedikleri şekilde emperyalist batılıların işbirlikçileri olarak eski taraftarlarının aşağılamalarına hedef olmuşlardır. Bunlar neoliberal sömürgecilerin uşakları olarak hedefe alınmış, neticede ne İsa’ya ne de Musa’ya yaranamamışlardır. Bu kesimlerin seçimlerde elde edebildikleri herhangi bir başarı olmamıştır.

O halde, olumsuzlukları esas düzeltmesini bekleyeceğimiz politik seçenek hangisidir?

İşte bu noktada, geçenlerde İsmet Berkan’ın bir makalesinde bahsettiği gibi, SOLUN SÖYLEYECEK SÖZÜ OLMALI!

Şimdi sözü bu değerli yazarımıza bırakıyorum:

Dünya’nın ve Amerika’nın ticaret yapmaktan vazgeçmesini, sermaye hareketlerine kısıtlama getirmesini kimse beklemiyor. O zaman nasıl olacak da batı yarımkürenin küreselleşme mağduru orta sınıflarının durumu düzelecek?

Batı yarımkürenin orta sınıfı ile doğu yarımkürenin orta sınıfının refahı eşitlenene kadar bugün yaşadığımız siyasi karmaşanın ve milliyetçilik dalgasının devam edeceği öngörülüyor.

Neoliberalizme ve kapitalizme ilişkin çoğu da hayli ikna edici bolca eleştiri var da ortada bir kurucu yeni fikir yok halâ.

Meseleler küresel değil de yerel düzeyde ele alınmaya devam ettikçe, Amerika gibi bazı yerel oyuncular siyasi ve askeri bakımdan bu kadar dediğim dedik ve güçlü oldukça, küreselleşmenin sorunlarına adil bir çözüm bulunması da pek mümkün gözükmüyor.

EŞİTLİKÇİ SOLUN DÜNYA’YA SÖYLEYECEĞİ BİR ŞEYLER OLMALI… diyor, İsmet Berkan.

Benim kanaatime göre bu var; ama yeteri kadar ilgilenen olmadı.

En azından Thomas Piketty ‘nin kitabı var. ‘’21.nci Yüzyılda Sermaye’’

Türkiye’de solun temsilcisi olduğu iddiasındaki CHP. ye önemli görev düşüyor. Akademik düzeydeki tespit ve önerilerin halkın diline çevrilmesi ve kolay anlaşılması için çalışmalar yapılması iyi bir başlangıç olabilir.